Najsłynniejsza polska skocznia narciarska. Kolebka polskich skoków i sukcesów od momentu jej powstania w 1925 roku. Twórcą jej jest Karol Stryjeński - architekt, plastyk, miłośnik Tatr i góralszczyzny. W 1922 roku wygrał konkurs na plan regulacji czyli plan przestrzenny zagospodarowania, Zakopanego. Plan przewidywał podział Zakopanego na strefy. Południowa część miasta, u podnóża Krokwi, miała być dzielnicę sportową, ze skocznią narciarską w roli głównej. Dla realizacji tego pod koniec 1922 r. Stryjeński zainicjował powstanie spółki „Park Sportowy”, z księdzem-taternikiem Janem Humpolą na czele. „Park Sportowy” uzyskał pozytywną opinię Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
Budowa skoczni szła powoli ze względu na brak pieniędzy. Udało się pozyskać pomoc wojska, a w styczniu 1925 r. Rada Gminna Zakopanego wsparła „Park Sportowy” subwencją na rzecz skoczni. 22 marca 1925 r. skocznię uroczyście otwarto. Pierwsze zawody wygrał tu Stanisław Gąsienica-Sieczka, osiągając 30 i 36 m. Od tego czasu skocznia była kilkukrotnie gruntownie modernizowana. Obecnie stopniowo zmienia się infrastrukturę. Na niej odbywają się zawody o Puchar Świata w zimie oraz Grand Prix w lecie.
Średnia Krokiew
Nieopodal Wielkiej Krokwi znajdują się cztery skocznie o zróżnicowanych wielkościach jako najbardziej popularne w Polsce obiekty treningowe dla zawodników wszystkich kategorii wiekowych.
Największa z nich – zwana Średnią Krokwią – to miejsce rozgrywanych zawodów w ramach: Pucharu Kontynentalnego, FIS, Lotos CUP czy Mistrzostw Polski. Średnia Krokiew to także miejsce treningów dla innych ekip zagranicznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz