Domy Esterki i Gąski w Radomiu

Dom Esterki (z lewej) wzniósł, jak przekazuje tradycja, Kazimierz Wielki dla ukochanej Esterki, jednak z badań wynika, że kamienica powstała w 2 poł. XVII w., w miejsce zniszczonej przez Szwedów. W pierwszej połowie XIX w. należała do małżeństwa Ignacego i Marianny Gaczkowskich, a od 1919 r. do rodziny Rozenblatów. Podczas II wojny światowej okupanci częściowo rozebrali tę kamieniczkę – ocalały jedynie fragmenty ścian przyziemia i mury piwniczne. W latach 1956-1960 rozebrano pozostałości domu, wystawiono nowy budynek wg projektu architektów z radomskiego SARP-u w stylu pseudobarokowym. W odbudowanym obiekcie mieści się Muzeum Sztuki Współczesnej – Oddział Muzeum im. J. Malczewskiego.

Dom Gąski wzniósł Adam lub Stanisław Gąska ławnik i radca miejski, piekarz przybyły z Opoczna, ożeniony w 1594 r. z Ewą Rzędzianową z Radomia. W lipcu 1656 r. w domu tym kwaterował król szwedzki Karol Gustaw. W 2 poł. XVIII w. znajdowała się tu apteka Włocha Krystiana Valentino. W latach 1818-1819 mieściły się tu biura magistrackie, a następnie hurtownia piwa. W latach 1953- 1955 wykonano obecny wystrój fasady.